همشهری آنلاین - نصرالله حدادی، تهران‌پژوه : مروری بر تاریخچه شروع فعالیت‌های ورزش بانوان در تهران نشان می‌دهد تا دهه ۲۰ چیزی به‌عنوان فعالیت بانوان در ورزش نداشته‌ایم و البته فعالیت‌های مردان هم محدود به بازی‌های سنتی بود. بنابراین، می‌توان به‌طور قاطع گفت که در دوره قاجار موضوعی به‌نام ورزش بانوان وجود نداشته و چه بسا دختران از بازی‌های دخترانه هم منع می‌شدند و از سوی پدران یا همسرانشان مورد توبیخ قرار می‌گرفتند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
طبیعی است در دوره‌ای که دختران اجازه حضور در اجتماع را نداشتند، موضوعی مانند ورزش کردن هم مطرح نبود. ضمن اینکه ورزش و تشکیل رشته‌های ورزشی هم هنوز به شکل امروزی وجود نداشت. از نیمه دوم حکومت پهلوی اول، ورزش مورد توجه قرار گرفت و ورزش زنان نیز از این مقطع به‌تدریج به‌عنوان پدیده‌ای اجتماعی مطرح شد.
در واقع، از زمانی که مدارس به شکل نوین اداره شد، ورزش به مدارس دخترانه هم راه پیدا کرد. در سال ۱۳۰۶ «قانون ورزش اجباری در مدارس» به تصویب رسید؛ قانونی که دختران دانش‌آموز را هم شامل می‌شد. از سال ۱۳۳۲ به بعد که فدراسیون‌های ورزشی شکل گرفتند، درخشش زنان در بازی‌های آسیایی که در تهران برگزار شد و مدال‌آوری بانوان در رشته شمشیربازی و چند رشته دیگر، انگیزه و شوق دختران را برای حضور در عرصه ورزش بیشتر کرد.
به‌عنوان مثال با توجه به اینکه خانواده اکبری در ورزشگاه امجدیه زندگی می‌کردند، صدیقه اکبری اولین نفر از آن خانواده بود که توانست در رشته تنیس قهرمان شود و بعد از او، بردارانش هم به سمت تنیس حرفه‌ای روی آوردند و مدال کسب کردند. همچنین نخستین صعود زنان کوهنورد تهران در سال ۱۳۱۵ به قله توچال با ارتفاع ۳۹۳۳ متر انجام شد. در سال ۱۳۲۵ نخستین تشکیلات کوهنوردی زنان در باشگاه ورزشی دبیرستان دخترانه نوربخش، تشکیل شد و در سال ۱۳۲۶ هم اولین صعود زنان به قله دماوند با ارتفاع ۵۶۷۱ متر انجام گرفت.
نخستین رویدادهای ورزشی در شاخه بانوان از سال ۱۳۳۲ به بعد و به دوران پهلوی دوم مربوط می‌شود. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران وقفه‌ای در ورزش بانوان ایجاد شد و در ادامه هم جنگ تحمیلی موانعی را پیش روی ورزش در ایران برای زنان و مردان قرار داد، اما به مرور و با استقبال بانوان از ورزش، شاهد درخشش بانوان در تمامی رشته‌های ورزشی هستیم.
این روزها با سربلندی می‌توانیم از درخشش بانوان در بازی‌های آسیایی به خود ببالیم.
نظر شما